در حالی به اذعان کارشناسان مسائل سیاسی، اوضاع امنیتی افغانستان به وضعیتی به مراتب بدتر از سال‌های گذشته تنزل یافته است که اکنون آمریکائیان و متحدانش برای خروجی آبرومندانه از افغانستان بجای پاسخ گویی به دنبال معامله و مصالحه‌اند.

 به باور بسیاری از کارشناسان سیاسی، جامعه بین‌الملل در حالی در دوازدهمین سال حضور خود در افغانستان قرار دارد که نه تنها شرایط در این کشور بهبودی نیافته است، بلکه به لحاظ امنیتی اوضاع بدتر نیز شده است.

علمیات تروریستی و بمب گذاری و در مراحل بعدی فساد و کشت خشخاش در این کشور افزایش یافته و این در حالی است که با هر کودک و غیرنظامی کشته شده در افغانستان توسط نیروهای غربی و ناتو، تروریسم جهانی نیز با سرعت بیشتری رشد می‌کند.

در واقع قابل ذکر است اظهارات اخیر حامد کرزی مبنی بر دعوت از طالبان برای حضور در پروسه انتخابات ریاست جمهوری این کشور و پذیرش نسبی آنان به عنوان شریکی احتمالی، بیش از آنکه بیش از آنکه از موضع ضعف صورت گرفته باشد، بیانگر نوعی واقع بینی غرب است که اشغال نظامی افغانستان سبب تحریک و به نوعی مشروعیت بخشی نسبی به طالبان بوده است.

این در حالی است که به باور افغان‌ها نیز نیروهای آمریکایی در افغانستان از نقش آزاد کننده به معامله گرانی تبدیل شده‌اند که اکنون برای فرار از شکست در برابر افکار جامعه جهانی در افغانستان، بر مذاکره با گروه سنت‌گرای طالبان تاکید دارند.

این در حالی است که بتازگی جان آلن فرمانده سابق نیروهای ناتو پیش بینی کرده بود که 2013 سال پر چالشی برای نیروهای ناتو است.

به گفته جان آلن، امسال آخرین سال حضور نیروهای خارجی در افغانستان است و نیروهای افغان تمام مسئولیت‌های امنیتی را به عهده می‌گیرند؛ همچنین تلاش مضاعفی بایست انجام شود تا انتقال مسئولیت‌های امنیتی باموفقیت صورت پذیرد.

سخنان فرمانده سابق ناتو این گفته را تایید می‌کند که حملات مخالفان مسلح دولت در افغانستان با خروج نیروهای ناتو نیز تشدید می‌شود.

مخالفان مسلح در سال‌های گذشته تحت عناوینی از آغاز عملیات جدید خبر می‌دادند و بر شدت آن تاکید می‌کردند؛ این سنت طالبان در آغاز سال جاری نیز تجدید شد و آن‌ها از عملیاتی به نام «خالد بن ولید» خبر دادند.

این در حالی است که علاوه بر خروج نیروهای خارجی (یکی از مهمترین خواسته های مخالفان مسلح دولت است)، امضای پیمان استراتژیک افغانستان-امریکا نیز خبر از دوام حضور نیروهای امریکایی در افغانستان می‌دهد و تشدید حملات مخالفان را در پی دارد.

با نگاهی مقایسه‌ای به گزارش‌های سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، این نتیجه نمایان می‌شود که حملات مخالفان مسلح نسبت به سال گذشته 47 درصد افزایش یافته است.

سازمان غیر دولتی «ای.اف.جی.انسو» (afghan NGO safety office) اعلام کرد که در سه ماهه نخست سال جاری نیروهای طالبان 2 هزار و 301 حمله انجام داده‌اند.

این در حالی است که در دوره مشابه سال گذشته تعداد حملات 2هزار و 581 مورد بوده و بر اساس این گزارش حملات طالبان 47 درصد رشد داشته است.

همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که 14 درصد عملیات طالبان علیه نیروهای خارجی بوده و مابقی علیه نظامیان افغان و افراد غیرنظامی انجام شده است.

عملیات این گروه از جنوب به شمال و غرب افغانستان گسترش یافته که قبلا از مناطق امن در این کشور محسوب می‌شد.

کارشناسان افزایش حملات طالبان در آستانه نیروهای خارجی را به نوعی امتیاز گیری در بازی قدرت در افغانستان می‌دانند و از سویی می‌گویند که این گروه در سال 92 تاکتیک جدیدی را شروع کرده که بر مبنای آن تصمیم دارند تا با مردم افغانستان همراه شوند.به همین سبب با صدور بیانیه‌هایی گروگان‌های ترک در هفته جاری را آزاد کردند و یا تنش مرزی افغانستان با ایران را محکوم کردند.

به گفته این کارشناسان به هر صورت عملیات طالبان شدت یافته و نیروهای خارجی در آستانه خروج از افغانستان آمار دقیقی در خصوص حملات طالبان نمی‌دهند.

پیش از این نیروهای خارجی تصویری از رفاه، امنیت، دموکراسی و پیشرفت را در سخنرانی‌ها و بیانیه‌ها، میزگردها و ... به جهانیان و بخصوص مردم افغانستان نشان می‌دادند.

مبارزه با تروریسم شعار فریبنده‌ای که امروز بعد از گذشت 13 سال به طنز تلخی بدل شده و اکنون افغانستان خسته است، خسته از تکرار واژه‌ها و نوت‌های موسیقی حاصل از انفجار بمب، صدای هواپیما و رگبار گلوله‌ها است و شاهدی بر تلفات و افزایش گرای ناامنی.

افیون مواد مخدر، فساد گسترده اداری، نظام دولتی ناهنجار و اقتصاد بیمار، پینه‌های دیگری بر پیکره خسته این خاک است.

حال در آستانه خروج نیروهای خارجی تروریسم نه تنها از بین نرفته بلکه امروز نیروهای خارجی و در راس آن‌ها امریکا بدنبال معامله و مصالحه‌اند.